Redakcje magazynów Control Engineering Polska oraz Inżynieria i Utrzymanie Ruchu już po raz drugi wybrały wyróżniających się na polskim rynku inżynierów, którzy nie ukończyli czterdziestego roku życia. W tym roku w gronie laureatów znalazło się aż dwanaście osób. Wręczenie nagród połączono z uroczystą kolacją, a wszystko miało miejsce 12 stycznia w gościnnych salach warszawskiego hotelu Marriott.
Konkurs oparty jest na plebiscycie „Leaders<40”, przeprowadzanym od siedmiu lat przez amerykańskie redakcje miesięczników Control Engineering oraz Plant Engineering. Jego główne założenia zostały dostosowane do specyfiki polskiego rynku inżynierów związanych z automatyką, robotyką i szeroko pojętym utrzymaniem ruchu.
Wśród kryteriów wyboru laureatów znajdują się przede wszystkim: wpływ na wyniki finansowe i innowacyjność firm, dla których pracują inżynierowie, zakres odpowiedzialności w stosunku do wieku, kompetencje w zakresie inżynierii.
– Zależy nam na wyłonieniu najciekawszych postaci, które, będąc jeszcze przed czterdziestką, mają już w swoim dorobku konkretne osiągnięcia – powiedział Wojciech Stasiak, redaktor naczelny Control Engineering Polska. – Trudno oczywiście dokładnie porównywać wszystkich kandydatów. Zwłaszcza że znajdują się na różnych etapach swoich karier zawodowych, działają w różnych środowiskach, a w dodatku niektórzy z nich pracują na rzecz zakładów, w których są zatrudnieni, a inni prowadzą swoje firmy, co przeważnie zupełnie zmienia kontekst ich aktywności.
W tym roku wybrano aż dwanaście osób, czyli o pięć więcej niż w poprzednim roku. Nie wszyscy z nich mogli 12 stycznia przybyć do warszawskiego hotelu Marriott. Ci, którym się to udało, otrzymali osobiście pamiątkowe dyplomy i w krótkich prezentacjach opowiadali o swoim dorobku i zdobytych doświadczeniach, przedstawiając przy okazji własne zainteresowania.
Laureatami zostali:
→ Maksymina Dzirba
→ Mariola Ochenkowska
→ Maciej Gulanowski
→ Paweł Jakubiuk
→ Paweł Kasperek
→ Paweł Łęciński
→ Piotr Łojek
→ Paweł Madejski
→ Marcin Magalski
→ Krzysztof Młynarski
→ Michał Parda
→ Krzysztof Szulc
Partnerem konkursu jest ASTOR, znany dystrybutor produktów z zakresu automatyki przemysłowej. Uzupełnieniem opowieści nagrodzonych inżynierów była ciekawa prezentacja Jarosława Gracela, dyrektora ds. marketingu i relacji w firmie ASTOR, dotycząca różnych aspektów Przemysłu 4.0, który przecież właśnie młodzi inżynierowie będą już niedługo przekuwać w rzeczywistość.
Zwieńczeniem spotkania była uroczysta kolacja, w restauracji hotelu Marriott, stanowiąca świetną okazję do integracji i możliwości dyskusji o losie młodego inżyniera w polskiej rzeczywistości.
Wszystkie informacje o konkursie znajdą Państwo pod adresem.
Miło nam poinformować, że ruszyły już zgłoszenia do trzeciej edycji!
Maksymina Dzirba (l. 27)
> Główna specjalistka ds. procesów produkcyjnych w firmie DFM (Dobre Miasto)
> Absolwentka Politechniki Warszawskiej (Wydział Inżynierii Produkcji) i Gdańskiej (Wydział Mechaniczny, kierunek: Zarządzanie i Inżynieria Produkcji)
Maksyminę Dzirba od zawsze interesowały procesy produkcyjne. „Bardzo lubię wprowadzać zmiany, przynoszące korzyści zarówno firmie, jak i jej pracownikom”, mówi. Jest absolwentką dwóch politechnik, posiadaczką tytułu inżyniera w dziedzinie optymalizacji produkcji. W poprzednim miejscu pracy zajmowała się wprowadzaniem i planowaniem produkcji, a po zaledwie trzech miesiącach została zastępcą kierownika produkcji ds. planowania. Obecnie jest zatrudniona w fabryce mebli tapicerowanych DFM jako główna specjalistka ds. procesów produkcyjnych. Proponuje tu nowe podejście do systemów zarządzania, inicjuje zmiany i wdraża elementy optymalizujące te procesy (m.in. OEE, tworzenie i pilotaż wskaźników, określanie i optymalizacja wydajności i zatrudnienia, KAIZEN). Do jej podstawowych obowiązków należy inżynieria produkcji. „W mojej krótkiej karierze zawodowej zdobyłam już duże doświadczenie i odnotowałam rozwój. Zajmowałam stanowiska różnego szczebla – od optymalizacji maszyn, poprzez zarządzanie ludźmi, do proponowania i pilotowania zmian w strukturze zarządzania produkcją”, tłumaczy. Bardzo lubi podróżować i zwiedzać nowe zakątki świata.
Maciej Gulanowski (l. 31)
> Inżynier procesu w firmie ChM (Lewickie, k. Białegostoku)
> Absolwent Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (Wydział Nauk Technicznych)
Maciej Gulanowski swoją ścieżkę zawodową rozpoczynał od pracy w firmie oponiarskiej Michelin Polska w Olsztynie, jako inżynier procesu biorący udział we wdrażaniu narzędzi Lean Manufacturing. Był liderem projektów z obszaru optymalizacji procesów produkcyjnych. Dwa lata temu przeniósł się do Białegostoku, gdzie kontynuuje przygodę z Lean w firmie ChM, produkującej implanty i narzędzia dla ortopedii i traumatologii. Zatrudniony jest na stanowisku inżyniera procesu, a odpowiada za wdrożenie narzędzi Lean. W efekcie jego dotychczasowych działań, w ramach pracy zespołowej, w kilku obszarach wdrożono już narzędzie 5S, a obecnie trwa implementacja kolejnych: SMED i KAIZEN. W swojej karierze zawodowej zdobył dotąd bogate doświadczenie z zakresu zarządzania produkcją poprzez monitorowanie kluczowych wskaźników produkcyjnych. „Moim największym osiągnięciem jest praca nad systemem do rejestrowania czasu pracy na poszczególnych maszynach, umożliwiającym monitorowanie przebiegu produkcji i wyliczanie wskaźnika OEE”, ocenia. „Dzięki temu systemowi możliwa staje się optymalizacja procesów produkcyjnych poprzez wdrażanie działań usprawniających w obszarach, gdzie jest to niezbędne”. Do hobby laureata należą: gra w siatkówkę, badmintona, a także badanie genealogii rodzinnej.
Paweł Jakubiuk (l. 32)
> Inżynier systemów zarządzania produkcją w firmie Kongsberg Automotive (Pruszków)
> Absolwent Politechniki Warszawskiej (Wydział Mechatroniki) oraz studiów podyplomowych Szkoły Głównej Handlowej (Informatyczne Systemy Zarządzania)
Z wykształcenia mikromechanik, zawodowo związany z inżynierią oprogramowania. Jak twierdzi: „ścieżka zawodowa programisty, połączona z kontaktem z inżynierią przemysłową, jest idealnym uzupełnieniem wiedzy inżynierskiej i na bieżąco rozwijanym hobby – programowaniem”. Drogę zawodową zaczynał jeszcze w czasie studiów na Politechnice Warszawskiej, realizując praktyki w Polimex-Mostostal oraz CNBOP. Pod koniec studiów związał się z firmą AB Industry SA, gdzie uczestniczył w projektach dla firm branż, takich jak FMCG czy farmaceutycznej. Od ponad czterech i pół roku związany jest z firmą Kongsberg Automotive, gdzie zajmuje się projektowaniem i wdrażaniem narzędzi służących planowaniu, raportowaniu i monitorowaniu działań i wskaźników. Jak mówi o nim bliski współpracownik: „Paweł jest automatykiem-informatykiem, który podnosi poprzeczkę. Nie boi się rozpoczynać projektów, których nikt w firmie nie podejmował. Poziom wykonania jego aplikacji jest bardzo wysoki, pojawiają się w nich innowacyjne koncepcje i funkcje”. Laureat uczestniczy w konferencjach i szkoleniach jako słuchacz studiów podyplomowych. Brał też udział w programie realizowanym przez Kongsberg Automotive, przy współpracy z Akademią Leona Koźmińskiego – Akademia Talentów.
Paweł Kasperek (l. 36)
> Prezes i właściciel firmy KSK Developments (Zabrze)
> Absolwent Politechniki Śląskiej (Wydział Automatyki, Elektroniki i Informatyki); studiował też na Friedrich Alexander Universitat w niemieckim Erlangen
Już od szkoły średniej Paweł Kasperek interesował się mechanizmami autonomicznymi, obdarzonymi „inteligencją”, mechatronicznymi. W czasie studiów na Politechnice Śląskiej pracował w Zakładzie Inżynierii Ruchu, gdzie zaszczepiono mu pasję do konstruowania urządzeń zarządzających miejskim ruchem kołowym i pieszym. W ramach programu Erasmus studiował w Niemczech, przy okazji pracując w firmie Comneon. Po studiach wyjechał do pracy w Rosji, a następnie wyemigrował do Wielkiej Brytanii, gdzie doskonalił swój warsztat inżynierski w firmach Ogden i Oxley. Po powrocie do kraju rozpoczął własną działalność gospodarczą. Laureatowi największą satysfakcję sprawia praca w „szpicy” techniki, dla nowatorskich programów. Jest autorem i współautorem m.in. pipelog – urządzenia do inwentaryzacji podziemnych instalacji inżynierskich, nominowanego do Nagrody Gospodarczej Prezydenta RP, a także stworzonych dla Smart City: przycisku sensorowego dla pieszych, czujnika magnetycznego detekcji pojazdów i bezprzewodowego systemu detekcji pojazdów i pieszych na skrzyżowaniach o ruchu kierowanym sterownikami acyklicznymi. Współpracuje z Politechniką Śląską oraz Instytutem Mechanizacji Budownictwa i Górnictwa Skalnego. Jego hobby to podróże, żeglarstwo, windsurfing, badminton i snowboard.
Paweł Łęciński (l. 31)
> Kierownik ds. predykcyjnego utrzymania ruchu i niezawodności w Zakładach Tłuszczowych KRUSZWICA (Brzeg), Project Reliability Manager w Bunge Italia (Włochy)
>Absolwent Politechniki Opolskiej (kierunek: Automatyka i Robotyka) oraz – podyplomowo – Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu (kierunek: Accounting and Financial Management) i Politechniki Wrocławskiej (kierunek: Zarządzanie Projektami)
Paweł Łęciński jest od lat związany z ZT Kruszwica, należącymi do międzynarodowego koncernu spożywczego Bunge. W 2012 r. otrzymał amerykański certyfikat Certified Maintenance and Reliability Professional (CMRP). Ma też uprawnienia BINDT (PdM). Jako kierownik projektu niezawodności (ARROP) w zakładzie w Brzegu wraz z całym zespołem zrewolucjonizował podejście do utrzymania ruchu. „5-letnia skumulowana wartość uzyskanych oszczędności w moim zakładzie to kilkanaście milionów złotych, przy wzroście żywotności maszyn, zmniejszeniu liczby przestojów i zwiększeniu produktywności”, ocenia dziś. Szybko został zauważony w koncernie poza granicami kraju. W krótkim czasie dołączył do Bunge Reliability Network i został przedstawicielem BEMEA w Global Reliability Strategy Team. Zdobył wiele nagród i wyróżnień, w tym także w USA (The SMRP’s Rising Leader CMRP of the Year finalist). Obecnie buduje nowy zakład we Włoszech. Po pracy chętnie angażuje się w działalność charytatywną, w ramach koła HDK PCK w Brzegu. Jest honorowym dawcą krwi.
Piotr Łojek (l. 27)
> Młodszy inżynier serwisu w firmie Frito Lay (Grodzisk Mazowiecki)
> Absolwent Politechniki Warszawskiej (Wydział Mechaniki i Budowy Maszyn)
Pierwsze zawodowe kroki Piotr Łojek poczynił jako praktykant w dziale utrzymania ruchu w firmie z branży automotive. „Już wtedy wiedziałem, że nie chcę robić niczego innego”, mówi. „Dostęp do maszyn, możliwość dowiedzenia się, jak wszystko pracuje od najmniejszego elementu, to było to, czym interesowałem się od młodości”. Obecnie pracuje jako młodszy inżynier serwisu dla przedsiębiorstwa z branży spożywczej (Frito Lay). „Mam wpływ na zwiększanie niezawodności poprzez stosowanie lepszych rozwiązań. To dlatego nie wybrałbym innej ścieżki zawodowej”, stwierdza. Wśród swoich osiągnięć wymienia ogólnie rozwój zarządzania utrzymaniem ruchu w zakładzie, wprowadzanie nowych urządzeń diagnostycznych i udział w rozbudowie firmy – a konkretnie: wprowadzenie Raportu A3 do analizy przyczyny awarii, rozwój Condition Monitoringu poprzez ulepszenie wibrodiagnostyki, wprowadzenie przyrządów do osiowania kół i do pomiaru naciągu pasa, modernizację sprężarkowni – umożliwiające zmniejszenie wskaźnika wykorzystania energii o 30%, przeorganizowanie zarządzania środkami smarnymi, przejęcie agendy remontowej, prowadzenie standardu bezpieczeństwa maszyn i urządzeń, udział w rozbudowie zakładu. Poza pracą laureat bardzo lubi czytać książki.
Paweł Madejski (l. 31)
> Starszy specjalista ds. badań termodynamicznych w firmie EDF Polska (Kraków)
> Absolwent Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki)
Paweł Madejski od roku 2010 jest starszym specjalistą w Dziale Badań i Rozwoju firmy elektroenergetycznej EDF Polska. Jako członek zespołów badawczych wdrażał i uruchamiał m.in. działające do dziś diagnostyczne systemy pomiarowe online, takie jak system monitorowania pracy elementów ciśnieniowych kotła oraz systemy do monitorowania pracy wymienników kotłowych. Jest autorem lub współautorem opracowań dotyczących optymalizacji procesu spalania, współspalania, wymiany ciepła oraz koncepcji mających na celu poprawę efektywności wytwarzania elektrowni i elektrociepłowni. „W swojej pracy staram się być łącznikiem między problemami przemysłu z zakresu inżynierii a nowatorskimi rozwiązaniami w zakresie badań i rozwoju urządzeń i procesów”, mówi. „Moja wiedza i umiejętności oparte są na doświadczeniu w pracy w przemyśle i na uniwersytecie. Staram się bowiem cały czas dzielić swoją wiedzą i ukierunkowywać przyszłych inżynierów”. W 2010 r. został laureatem programu stypendialnego „Doctus – Małopolski fundusz stypendialny dla doktorantów”, a w roku 2014 uzyskał tytuł dr. inż. Główne hobby laureata to podróże. „Gdy nie mam takiej możliwości, staram się zorganizować wycieczkę górską w gronie najbliższych. Wraz z kolegami z pracy regularnie spotykamy się na boisku piłkarskim”.
Marcin Magalski (l. 24)
> Projektant-konstruktor w firmie Integrator-RHC (Toruń)
> Absolwent Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej)
Najmłodszy laureat naszego konkursu, Marcin Magalski, po studiach, które ukończył ze średnią 4,49, odbył trzymiesięczny staż, po czym został zatrudniony w toruńskiej firmie Integrator-RHC, zajmującej się integracją i budową stanowisk zrobotyzowanych, wykorzystywanych w procesach m.in. spawalniczych, paletyzujących, przenoszących czy podających. Pracuje w niej do dziś, projektując systemy i stanowiska zrobotyzowane wg norm i przepisów bezpieczeństwa maszyn i urządzeń w przemyśle – jest odpowiedzialny za przygotowanie dokumentacji technicznej, zamówienia, realizację projektów i pomoc w końcowym uruchomieniu. Wykazuje się wysokim zaangażowaniem i samoorganizacją w realizowanych projektach, z których każdy kończony jest z zyskiem. Dlaczego zdecydował się na taką drogę zawodową? „Uważam, że wybrałem bardzo dynamiczną dziedzinę przemysłu, w której można wykazać się pomysłowością i nie być zbytnio ograniczonym co do sposobów realizacji celów”, twierdzi. Oprócz automatyki i integracji interesuje go muzyka operowa i operetkowa, a także Strategiczna Gra Bitewna „Władca Pierścieni”, na potrzeby której zajmuje się również przygotowywaniem figurek i scenerii, malowaniem oraz samą grą modelami. Często angażuje się także w wolontariat.
Krzysztof Młynarski (l. 26)
> Automatyk-programista w firmie OBRAM (Olsztyn)
> Absolwent Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (Wydział Nauk Technicznych, na kierunkach Technika Rolnicza i Leśna oraz Mechanika i Budowa Maszyn)
W roku 2016 Krzysztof Młynarski, jako absolwent Mechaniki i Budowy Maszyn (specjalizacja: mechatronika w inżynierii mechanicznej), podjął pracę w olsztyńskiej firmie Obram, dostarczającej kompleksowe rozwiązania dla branży mleczarskiej i serowarskiej na rynek krajowy i zagraniczny. Jako pracownik działu automatyki bierze tam udział w powoływaniu do życia nowych projektów programów dla sterowników PLC, wykonywania interfejsów operatorskich HMI i systemów wizualizacji SCADA. Ponieważ firmę cechuje indywidualne podejście do projektów, każdej aplikacji musi nadać cechy dopasowane do potrzeb klienta. „Automatyka od dawna znajduje się w kręgu moich zainteresowań”, mówi. „Uważam, że poprzez swoją wszechobecność w praktycznie każdej gałęzi przemysłu jest branżą niezwykle dynamicznie się rozwijającą. Stwarza ogromne możliwości doskonalenia umiejętności, ciągłego podnoszenia kwalifikacji i rozwoju zawodowego”. W kręgu zainteresowań niezwiązanych bezpośrednio z pracą zawodową laureata znajduje się praktyczne zastosowanie mikrokontrolera arduino wraz z przeznaczoną dla niego platformą programistyczną. Wolny czas chętnie przeznacza również na wysiłek fizyczny, zajmując się turystyką wysokogórską, kolarstwem górskim, snowkitingiem i kitesurfingiem.
Mariola Ochenkowska (l. 27)
> Administrator Master Data w firmie Reckitt Benckiser (Nowy Dwór Mazowiecki)
> Absolwentka Politechniki Warszawskiej (Wydział Inżynierii Produkcji; a także Matematyki i Nauk Informacyjnych)
Pasja, umysł techniczny, kreatywność i zdolności analityczne – te cechy wymienia Mariola Ochenkowska pytana o to, co miało wpływ na wybór obranej przez siebie drogi zawodowej. Zaczęła się ona od kilkuletniej pracy jako inżynier w branży energetycznej, gdzie udało się jej w dużym stopniu przyczynić do zwiększenia sprzedaży i ułatwienia pracy całego zespołu poprzez nadzór nad prowadzonymi projektami oraz tworzenie odpowiednich narzędzi analitycznych. Obecnie jest zatrudniona w branży FMCG, czyli dóbr szybkozbywalnych, jako administrator bazy danych, wspierając inne działy w pozyskiwaniu informacji, tworząc raporty oraz udoskonalając i współtworząc narzędzia analizy danych dla całej podwarszawskiej fabryki Reckitt Benckiser, zatrudniającej ok. 2 tys. osób. W pracy na swoim stanowisku, oprócz wiedzy, umiejętności i doświadczenia, stara się opierać również na tym, co próbowała zawsze wdrożyć do podejmowanych działań, czyli na poświęceniu, ambicji, ciągłej pracy nad doskonaleniem własnych umiejętności, pracowitości oraz… zawziętości. Poza życiem zawodowym pasjonuje się polityką. Ponadto zdobyła certyfikat grupy Mensa Polska, z maksymalnym wynikiem IQ 156. Interesują ją gry logiczne oraz filmy dokumentalne.
Michał Parda (l. 29)
> Specjalista ds. usprawnień procesów w firmie Optimum (Olsztyn)
> Absolwent Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego (Wydział Ekonomii)
Michał Parda zajmuje się doradztwem i konsultingiem dla zakładów przemysłowych i ich załóg. Określa siebie jako maksymalistę, stratega, aktywatora i osobę uczącą się. Zawsze pociągało go poznawanie nowych procesów i istniejących w nich zależności oraz próby ich usprawnienia. Drogę zawodową rozpoczął w przemyśle drzewnym, pomagając przy wdrożeniu linii produkcyjnej. Później była branża oponiarska i automotive. Na początku odpowiadał za szkolenia dotyczące bezpieczeństwa, stopniowo zaczął jednak zauważać elementy pracy, które dałoby się usprawnić. Uzbrojony w narzędzia Lean, rozpoczął kilkuletnią praktykę przy usprawnianiu procesów produkcyjnych. W roku 2015 stworzył cykl bezpłatnych szkoleń online, dotyczących usprawnień pracy służb utrzymania ruchu. „Nie interesuje mnie stagnacja, a jedynie ciągła zmiana i modyfikacje”, deklaruje. „Okazało się, że świetną ścieżką kariery może być praca specjalisty od optymalizacji procesów. Po usprawnieniu jednego obszaru i jego stabilizacji mogłem dzięki temu zająć się kolejnym”. Jego hobby to podróżowanie. „Cztery lata temu podjąłem decyzję o rokrocznym odwiedzaniu dwunastu różnych krajów i udaje mi się ją wcielać w życie”. Pasjonują go napotkani za granicą ludzie – to, w jaki sposób żyją, a także… jakie usprawnienia stosują w życiu. „To świetna lekcja optymalizacji codzienności i sposobu myślenia”, dodaje.
Krzysztof Szulc (l. 31)
> Lean Coach oraz Lider Projektu w firmie Jabil Circuit Poland (Kwidzyn)
> Absolwent Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (Wydział Nauk Technicznych) – podwójny inżynier, technik ekonomista
„Lubię pracę niezależną, odpowiedzialną i bardzo kreatywną, ukierunkowaną na rozwój procesów przemysłowych”, mówi o sobie Krzysztof Szulc, zajmujący się od sześciu lat inżynierią procesową. Obecnie zatrudniony jest w polskim oddziale znanego na świecie producenta urządzeń elektronicznych i paneli fotowoltaicznych (Jabil Circuit Poland). „Największą satysfakcję mam, kiedy widzę szybkie rezultaty mojej pracy oraz zadowolenie pracowników, w tym tych najniższego szczebla”, dodaje. Wśród doświadczeń i osiągnięć zawodowych wymienia m.in.: prowadzenie profesjonalnych szkoleń, warsztatów Lean (w tym dla kadry menedżerskiej); wykorzystywanie narzędzi Lean do odkrywania marnotrawstwa i wąskich gardeł, stosowanie narzędzi/systemów 5S, VSM, A3, DMAIC, SMED; współpracę ze wszystkimi obszarami produkcji w celu wsparcia ich w realizacji kluczowych wskaźników; sporządzanie analiz przepływu i mapowanie ergonomiczne stanowisk, sporządzanie norm dla zakładów i narzędzi ich kontroli, definiowanie niezbędnych zasobów oraz kontrolowanie wydajności; nadzorowanie pracy liderów; współpracę z kierownikami produkcji w przygotowaniu rocznego planu produkcji, zatrudnienia i inwestycji; skracanie czasów przezbrojeń maszyn oraz opracowywanie budżetów. Laureat jest zapalonym żeglarzem i wielbicielem dalekich, egzotycznych podróży.
