Powietrze atmosferyczne wchodzące do sprężarki zawsze zawiera parę wodną. W temperaturze 24°C oraz przy wilgotności względnej wynoszącej 70% sprężarka o mocy 25 KM wytworzy ok. 80 litrów wody dziennie. Dlatego parę wodną należy skroplić i usunąć z układu powietrza. Kondensat (skroplona para z resztkami oleju) jest zanieczyszczeniem, które negatywnie wpływa na aplikacje końcowe. Nieusuwanie kondensatu może prowadzić do korozji, nieszczelności w układzie powietrza, spadków ciśnienia oraz do tworzenia się kamienia kotłowego w systemie dystrybucji.
Sprężanie powietrza powoduje wzrost stężenia pary wodnej. Wskutek sprężania następuje podgrzanie powietrza, co powoduje utrzymywanie wody w stanie pary. Sprężone powietrze wchodząc do systemu dystrybucji, schładza się, a para kondensuje (skrapla się). Dalsze schładzanie sprężonego powietrza zachodzi podczas rozprężania do ciśnienia atmosferycznego. Obecność wody lub kondensatu jest niedopuszczalna w wielu aplikacjach i może zanieczyścić cały układ sprężonego powietrza.