Napęd hydrauliczny stanowi jedną z najbardziej niezawodnych i precyzyjnych form przekazywania energii i sterowania ruchem. Wystarczy tylko mieć zgodną z oczekiwaniami konstrukcję zespołu filtracyjnego oraz nowoczesną instalację kontroli zanieczyszczeń. Stwierdzono, że 75 % do 80 % problemów powstających w instalacjach hydraulicznych wynika z niewłaściwych praktyk związanych z kontrolą zanieczyszczeń.
W przypadku układów hydraulicznych poprawa stanu czystości cieczy oraz plan niezbędny do osiągnięcia tego celu są równie ważne, jak dobór pomp, zaworów czy siłowników (tabela: Typowe kody czystości). Wielu producentów określa optymalny poziom czystości układu, wymagany dla produkowanych przez siebie podzespołów. Uzyskanie zakładanej czystości układu przez odpowiednie dobranie i rozmieszczenie filtrów w systemie eliminuje podstawową przyczynę większości awarii instalacji hydraulicznych.
|
Podstawowe zagadnienia
|
Ekonomiczne podejście do kontroli zanieczyszczeń zapewnia użytkownikowi instalacji hydraulicznej czystość systemu, co umożliwia szybki zwrot kosztów filtrów i wkładów dzięki oszczędnościom uzyskanym wskutek lepszej wydajności, dłuższej żywotności podzespołów, rzadszej wymiany oleju, dłuższego czasu pracy i rzadszych napraw (rys. 1).
Rys. 1. Kontrola zanieczyszczeń poprawia wyniki systemów.
Materiały (media) filtracyjne
Materiałem filtracyjnym jest zwykle pofałdowany arkusz, co zwiększa powierzchnię kontaktu z przepływająca cieczą, a tym samym skuteczność wychwytywania zanieczyszczeń, zmniejszając zarazem różnice ciśnień na filtrze. W niektórych przypadkach materiał filtracyjny może składać się z wielu warstw i z podłoża wykonanego z siatki.
Rys. 2. Filtracja powierzchniowa.
Najczęściej spotykane materiały filtracyjne to: siatki, celuloza oraz kompozyty z włókna szklanego lub innych materiałów syntetycznych. Ogólnie materiały filtracyjne (filtry) dzielą się na powierzchniowe i wgłębne.
Rys. 3. Filtracja wgłębna.
Droga przepływu strumienia cieczy przez filtry powierzchniowe jest zasadniczo linią prostą (rys. 2). Zanieczyszczenia zatrzymują się na powierzchni wkładu filtracyjnego. Zazwyczaj wkłady są produkowane z siatki włókninowej, cały zaś proces filtracji może być dokładnie sterowany przez dobranie odpowiedniej wielkości pora. Odkładanie się zanieczyszczeń na powierzchni (powstawanie „placka filtracyjnego”) umożliwia wychwytywanie przez filtr cząstek mniejszych od rozmiarów jego porów.
Autor: Joseph L. Foszcz, Plant Engineering
