40 Gb/s na częstotliwości 240 GHz – taki transfer danych uzyskali niemieccy naukowcy. Dane przesłano między dwoma wieżowcami oddalonymi od siebie o ponad kilometr.
Osiągnięcie badaczy z Instytutu Fraunhofera i Instytutu Technologii w Karlsruhe dowodzi, że bezprzewodowy transfer danych może być niemal tak szybki jak sieci światłowodowych. A to otwiera drogę do budowy szerokopasmowych łączy na terenach wiejskich, słabo zaludnionych i trudnodostępnych, gdzie koszty budowy infrastruktury kablowej są ogromne.
Przy transmisji rządu 40 Gb/s przesłanie zawartości dysku DVD zajmuje niecałą sekundę. Szybką transmisja dużych ilości danych osiągnięto dzięki wykorzystaniu wysokich częstotliwości. Pasmo 200-280 GHz pozwala także na zastosowanie mniejszych urządzeń, nadajników i anten wykorzystujących nowe technologii opracowane przez niemieckich naukowców. Dodatkowo transmisja radiowa na tak wysokich częstotliwościach jest odporna na zakłócenia powodowane przez złą pogodę, np. mgłę lub deszcz.
Jak to działa? W uproszczeniu: im wyższa częstotliwość, tym krótsza fala. Im krótsza fala tym więcej danych może transmitować w określonym czasie i tym mniejsze anteny są potrzebne do odbioru. Z drugiej strony im wyższa częstotliwość, tym mniejszy zasięg – a to wymaga instalacji większej liczby nadajników na danym obszarze. Zaletą są natomiast niewielkie rozmiary urządzeń.
Rekord przesyłu danych uzyskano przy częstotliwości 240 GHz. Dla porównania: sieci wi-fi i kuchenki mikrofalowe pracują w pasmie 2,4 GHz.
