Strategie utrzymania ruchu w polskich zakładach

    Przedstawiamy wyniki badania przeprowadzonego przez redakcję wśród naszych Czytelników. Celem badania było przyjrzenie się praktykom dotyczącym utrzymania ruchu stosowanym w zakładach produkcyjnych w Polsce, a także przeanalizowanie wpływu danej strategii UR na produktywność i rentowność firmy.

    Inicjator strategii UR

    Z przeprowadzonego badania wynika, że inicjatorem wyboru strategii UR w zakładach respondentów był przede wszystkim kierownik UR (47% wskazań respondentów). W pozostałych przypadkach decydujący głos w tej kwestii należał do dyrekcji (18%) lub prezesa (10%). Co dziesiąty uczestnik badania zaznaczył, że zastosowanie konkretnej strategii było decyzją centrali firmy. Reszta respondentów nie wie, czyja decyzja wpłynęła na wybór strategii utrzymania ruchu.

    Najczęściej stosowane strategie

    Najbardziej popularna jest strategia planowana (Planned Maintenance – PM). Jest ona stosowana w zakładach 76% ankietowanych. Dużym powodzeniem cieszy się także strategia eksploatacji do wystąpienia uszkodzenia (Run to Failure – RTF), którą wskazało 50% respondentów. Z kolei trzecią wśród najczęściej stosowanych, wskazaną przez osoby biorące udział w badaniu, jest konserwacja zależna od stanu technicznego maszyn i urządzeń (Condition-Based Maintenance – CBM). Natomiast w zakładach 17% ankietowanych ma miejsce konserwacja prognozowana (Predictive Maintenance – PdM) przy użyciu narzędzi analitycznych, a w zakładach 14% osób – konserwacja ukierunkowana na niezawodność (Reliability Centered Maintenance – RCM) przy zastosowaniu analizy danych operacyjnych.

    Planowanie to podstawa

    Zdaniem respondentów strategia planowana ma wiele zalet, a najważniejszymi z nich są: zmniejszone prawdopodobieństwo awarii (72%), zredukowanie czasu postojów (71%) oraz minimalizacja częstotliwości remontów (50%).

    Do wystąpienia awarii

    Popularna wśród ankietowanych strategia RTF polega na tym, że w oparciu o rzetelne analizy podejmowana jest decyzja o utrzymaniu ruchu w ujęciu reakcyjnym, tzn. do wystąpienia bądź wykrycia uszkodzenia. W opinii naszych respondentów do głównych jej zalet należy niski koszt początkowy (48%) oraz minimalizacja częstotliwości remontów (32%).

    Zależnie od stanu technicznego

    Za główną zaletę strategii CBM ankietowani uznali zmniejszone prawdopodobieństwo awarii (51%). Ponadto zdaniem co trzeciego ankietowanego konserwacja CBM jest ogólnie korzystna kosztowo, a jej stosowanie przekłada się m.in. na: lepszą produktywność, zminimalizowanie czasu postojów oraz wydłużenie okresów pomiędzy remontami, a także ogólną efektywność sprzętu.

    Prognozowanie w oparciu o narzędzia analityczne

    W opinii ok. 50% ankietowanych trzema największymi zaletami konserwacji PdM są: lepsza produktywność, zredukowany czas postojów oraz zmniejszone prawdopodobieństwo awarii.

    Z punktu widzenia niezawodności

    Zdaniem ok. 40% ankietowanych najważniejszymi korzyściami wynikającymi z zastosowania konserwacji RCM – polegającej przede wszystkim na doskonaleniu utrzymania technicznego przez doprowadzenie do realizowania działań optymalnych pod względem niezawodności – są: zwiększenie produktywności, zminimalizowanie czasu postojów oraz zmniejszenie awaryjności.

    Outsourcing UR – za czy przeciw?

    Powołując się na odpowiedzi udzielone przez ankietowanych, korzystanie z usługi outsourcingowej UR w firmach naszych respondentów dotyczy 32% osób. Pozostałe odpowiedziały, że w ich zakładzie nie zleca się utrzymania ruchu firmom zewnętrznym.

    Zakres outsourcingu

    W przypadku tej grupy respondentów, która potwierdziła wspomaganie się outsourcingiem UR, tego rodzaju zlecenie obejmuje przede wszystkim takie obszary, jak: automatyka (44%), mechanika (41%), elektryka i elektronika (35%), instalacja sprężonego powietrza (29%) oraz gospodarka smarna i olejowa (21%).

    Powody korzystania z usługi outsourcingu

    Posiłkowanie się firmami zewnętrznymi argumentowane jest głównie redukcją kosztów utrzymania ruchu (47%), zmniejszeniem zatrudnienia (45%), możliwością koncentracji na podstawowej działalności firmy (40%). Innymi powodami podjęcia takiej decyzji są: dostęp firmy zewnętrznej do specyficznej wiedzy fachowej (32%), większa wydajność działań UR (24%), gwarancja wysokiej jakości działań utrzymania ruchu (21%), większa elastyczność (16%) oraz brak uzależnienia firmy od osoby (13%).

    Autorka: Agata Abramczyk