Jakie są wady i zalety poszczególnych metod uzdatniania powietrza? Jakie urządzenia znajdują zastosowanie przy uzdatnianiu powietrza? Czym się kierować przy wyborze metody uzdatniania powietrza? Która z metod jest najtańsza?
Myślę, że pytanie, która z metod jest najtańsza albo jakie są ich wady i zalety, jest nie na miejscu. Metoda chłodnicza sprawdza się w większości aplikacji i jest tam najtańsza, mając wiele zalet. Jej wadą (jeśli w ogóle można krytyce poddawać zjawisko fizyczne) jest moim zdaniem jedynie bezwładność pracy, bo układ chłodniczy uzyskuje parametry około 3oC po około 10–30 minutach po pierwszym załączeniu sprężarki chłodniczej w osuszaczu, natomiast sprężone powietrze najczęściej musi być osuszane natychmiast. Nie jest to problemem w wielu miejscach, ale tylko tam, gdzie dochodzi do dłuższych przerw w przesyle powietrza. W większości przypadków dobrze dobrany osuszacz, mający dobre wentylacyjne warunki pracy, pracuje dobrze zsynchronizowany ze sprężarką i nie sprawia kłopotów.
Natomiast metoda adsorpcyjna sprawdza się w każdych warunkach, z tym że nie wszędzie są aż tak wysokie wymagania co do zawartości wilgoci. Jest to metoda droższa w zakupie i eksploatacji, ale jedyna w niektórych aplikacjach. Cechuje się natychmiastowym działaniem (osuszanie nie wymaga „odczekania” na właściwe parametry osuszacza) oraz niższymi – prawie o połowę – stratami ciśnienia.
Pojawiają się kolejne metody obniżania kosztów regeneracji złoża, co ma wpływ na ogólne koszty posiadania tych osuszaczy, warto więc brać je pod uwagę.
Kryterium oceny może się pojawiać dopiero po ustaleniu wymagań procesu, w którym korzystamy z osuszonego powietrza, to znaczy, czy wystarczający jest punkt rosy 3oC (~6 g wody pozostającej w 1 m 3 powietrza @ 7 barów), czy też np. -40oC (~0,12 g wody pozostającej w 1 m 3 powietrza @ 7 barów). Warto także wziąć pod uwagę nowe rozwiązania, gdzie obie metody są łączone w celu wykorzystywania jednej z nich w zależności od bieżących wymagań, ale także w kontekście bieżących warunków (wilgotność, temperatura i ciśnienie atmosferyczne ciągle się zmieniają; parametry wymagań co do powietrza osuszonego także mogą się zmieniać).
UWAGA! Bardzo zwracam uwagę na skuteczne odwadnianie powietrza przed osuszaczami. W samej sprężarce znajduje się zwykle chłodnica końcowa sprężonego powietrza, która powietrze sprężone tam już najczęściej do 7 barów, mające temperaturę nierzadko powyżej 80oC, z parą wodną nasyconą w 100%, schładza do temperatury 30–40oC. Dochodzi tam do gwałtownego skraplania się wilgoci, w związku z tym za każdą sprężarką powinien być cyklonowy (odśrodkowy) separator skroplin ze sprawnym zaworem spustowym. Odwodnić takim zaworem spustowym należy także zbiornik wyrównawczy przed osuszaczem. Inaczej np. osuszacz chłodniczy pracuje jako urządzenie do schładzania wody, a nie schładzania pary wodnej w celu jej wykroplenia i schłodzenia. Filtry także tracą skuteczność i skracają swoją żywotność, gdy są zalewane przez nieoddzieloną wodę.
Autor: Wojciech Halkiewicz, Firma Inżyniersko-Handlowa „Aria-C”
