W procesie projektowania przekładni pasowej najistotniejszą kwestią jest odpowiedni dobór pasów klinowych tak, aby zminimalizować jej wielkość oraz ograniczyć liczbę pasów w zespole. Natomiast w czasie eksploatacji przekładni najważniejszy jest prawidłowy naciąg pasa. Przed przystąpieniem do wymiany zużytego cięgna na nowe należy dokonać kontroli stanu przekładni: stanu kół pasowych, równoległości kół itd. Po założeniu nowego pasa należy wykonać wstępną regulację przekładni. Następnie po pierwszej, ósmej oraz dwudziestej czwartej godzinie pracy przekładni należy dokonać ostatecznej regulacji naciągu pasa. Jest to istotne, gdyż w początkowym okresie pracy pas klinowy musi ułożyć się w kołach pasowych oraz następuje ostateczna stabilizacja kordu użytego w produkcji pasa. Jeśli zachowa się tę procedurę, to przekładnia pasowa powinna pracować bezawaryjnie przez długi czas, oczywiście pod warunkiem odpowiedniego doboru wersji konstrukcyjnej pasa klinowego.
Jest nie lada sztuką wybrać optymalne rozwiązanie, czyli dobrać pas o odpowiedniej wytrzymałości w odpowiedniej cenie. Oczywistą sprawą jest, że im lepsza wersja konstrukcyjna pasa, tym ten pas jest droższy. Osobną kwestią jest prawidłowe przechowywanie pasów klinowych. Produkty gumowe przechowywane w niekorzystnych warunkach zmieniają swoje właściwości fizyczne. Pasy klinowe powinny być zabezpieczone przed szkodliwym wpływem ozonu, światła, wilgoci, rozpuszczalników oraz skrajnie niekorzystnych temperatur.
Autor: Grzegorz Zając, specjalista w Zakładzie Produkcji Pasów Klinowych „STOMIL SANOK”
