Przemysłowy Internet Rzeczy (IIoT) oraz konserwacja oparta na stanie technicznym (CBM) zmieniają sposób identyfikacji, przydzielania oraz realizacji prac związanych z utrzymaniem ruchu w przemyśle.
Jeśli technologia IIoT jest uważana za przyszłość w organizacji przemysłowej, to jej personel kierowniczy powinien zapoznać się z podanymi poniżej pięcioma wskazówkami ekspertów. Pomogą one tej firmie w osiągnięciu sukcesu we wdrożeniu nowej technologii.
1. Należy skoncentrować się na prawidłowym wdrożeniu zarządzania zmianą przy wprowadzaniu technologii IIoT
Technologia IIoT oraz strategia CBM w zakładach przemysłowych zmieniają sposób, w jaki identyfikowane są, przydzielane oraz realizowane zadania związane z utrzymaniem ruchu. Ta zmiana wymaga od personelu fabryk walidacji tej koncepcji przez osoby posiadające strategiczną i taktyczną wiedzę oraz umiejętności. W przeszłości zdarzyła się nam taka sytuacja podczas pracy z klientem nad pewną inicjatywą IIoT: kierownictwo tej organizacji zidentyfikowało najpierw osoby oporne, a następnie szukało sposobów ich pominięcia dla celów programu pilotażowego wprowadzania IIoT. Jednak ignorowanie pewnych osób z personelu może spowodować brak zaufania i konflikty. Lepszym sposobem na uzyskanie poparcia jest zwerbowanie do pomocy zwolenników zmian oraz osób mających wpływ na innych w zespole.
Stanowisko pracy danej osoby oraz jej doświadczenie w utrzymaniu ruchu może znacznie wpłynąć na jej percepcję programu IIoT. Należy być otwartym na przeciwników zmian oraz ich pytania, a następnie wyjaśniać ich wątpliwości. Akcentować, że technologia IIoT nie oznacza eliminacji miejsc pracy, tylko raczej pozwala pracownikom skupić się na wykonywaniu tych zadań, które potrafią najlepiej, jednocześnie zaś automatyzując funkcje monitoringu sprzętu.
Odpowiadanie na pytania typu: dlaczego firma chce wprowadzić zmiany, dlaczego są one niezbędne i jak to wpłynie na personel zakładu, musi obejmować zespoły międzywydziałowe, plany komunikacji i punkty kontrolne. Ten poziom komunikacji między różnymi działami firmy powinien obejmować cały okres trwania projektu pilotażowego.
Należy angażować ludzi w wynik projektu (rys.1).
2. Należy unikać w projekcie silosów danych oraz dezorganizacji
Należy jasno zakomunikować pożądany wynik oraz rolę, jaką technologia IIoT odgrywa w organizacji. Firma Fluke Reliability poprzednio pracowała z pewną organizacją, w której zespół inżynierów elektryków oraz zespół ds. niezawodności przypadkowo odkryły, że współzawodniczyły ze sobą o pieniądze z budżetu na zduplikowane programy pilotażowe zbierania tych samych danych – ale z różnych zasobów.
Podczas ogólnego zebrania pracowników firmy stało się widoczne, że te dwa działy pracowały nad tą samą inicjatywą. Obydwie grupy ustaliły więc, że mogą podjąć bardziej strategiczną decyzję poprzez zdefiniowanie zbioru nieco szerszych standardów.
Chociaż ta sprawa zaburzyła oryginalny harmonogram, to jednak pozwoliła tej organizacji przygotować się na bardziej efektywny proces wyboru i program pilotażowy. W sprawach technologii, danych i aplikacji nie istnieje rozwiązanie uniwersalne (rys. 2). Należy spróbować dowiedzieć się, co robią inne grupy i określić, jaki był wynik. Zadajmy następujące pytania:
- Jak wyglądało wdrożenie nowej technologii?
- Jakie było wsparcie ze strony dostawcy usług (partnera technologicznego)?
- Jak wyglądały dane i gdzie zostały przesłane?
- Czy mogło to mieć wpływ na inne obszary lub działy firmy?
3. Należy zaplanować i zrealizować pilotażowy program wdrożenia technologii IIoT
Plan pilotażowy jest eksperymentem, umową na wspólne wypróbowanie technologii IIoT oraz przetestowanie jej w stosunku do oczekiwań. Zainwestowanie zbyt wiele i zbyt wcześnie w nową technologię może być ryzykowne. Duże inwestycje oznaczają większe i bardziej rozbieżne oczekiwania. W niektórych przypadkach nawet sukces może być postrzegany jak niepowodzenie, z powodu nieprawidłowych założeń. Ustalenie wymagań oraz zdefiniowanie, jak wygląda sukces, zredukuje złe oceny projektu (rys. 3).
Większość organizacji postrzega koszty utrzymania ruchu jako część kosztów ogólnych i zwykle umieszcza je na ostatniej pozycji w budżecie. Stawianie wszystkiego na jedną kartę może zwiększyć ryzyko. Należy rozważyć wdrożenie na próbę technologii sieciowych IIoT, takich jak Connext2Assets i Fluke Mobile, aby przekonać się w praktyce o płynących z nich korzyściach, zamiast pełnego zainwestowania.
Wszędzie, gdzie jest to możliwe, należy podjąć działania chroniące każdą inwestycję w nową technologię. Niepowodzenie we wdrożeniu może stanowić przeszkodę dla przyszłych okazji do wprowadzania innowacji. Popularne sposoby na zarządzanie ryzykiem i kosztami programu pilotażowego IIoT obejmują:
- zaplanowanie strategicznego, podzielonego na fazy i priorytety uruchomienia programu,
- znalezienie partnera, który zaangażuje się w nasz sukces,
- określenie, czy istnieje jakaś niedroga opcja dowodu koncepcji (proof-of-concept),
- skoncentrowanie się na skalowalności,
- posiadanie transparentności, w tym słabości.
4. Należy unikać stagnacji i letargu w programie wdrażania IIoT
W trakcie programu pilotażowego pracownicy muszą wykonywać też swoje zwykłe obowiązki. Są one określane i monitorowane przez ekspertów dziedzinowych (subject-matter experts – SME) i/lub liderów niezawodności.
Po uruchomieniu programu pilotażowego i opadnięciu początkowych emocji wyzwaniem może stać się utrzymywanie zainteresowania, gdy każdy uczestnik „żongluje” będącymi ze sobą w konflikcie priorytetami (rys. 4). Oto siedem sposobów na to, aby pracownicy pozostali skoncentrowani na projekcie. Należy:
- zidentyfikować grupę zasobów do objęcia programem pilotażowym,
- opracować mały plan wdrożenia projektu,
- stworzyć harmonogram zebrań w odpowiednich przedziałach czasowych,
- zaplanować spotkania/zebrania typu: touch point („punkt kontaktowy”, krótkie spotkania przełożonego z podwładnym w celu uzyskania raportu z prac nad projektem), gate check („kontrola przy bramie”, personel kierowniczy podejmuje decyzję o przejściu do następnego etapu realizacji projektu lub poprawieniu obecnego) oraz milestone („kamień milowy”, ogólna dyskusja i recenzowanie przebiegu prac nad projektem),
- utrzymywać zaangażowanie kluczowych osób zainteresowanych projektem,
- przewidzieć stan końcowy („linię mety”).
5. Należy wybrać właściwego partnera, specjalizującego się w technologii IIoT
Wdrażanie technologii IIoT jest inne i specyficzne dla każdej organizacji. Firmy inwestujące swój czas i pieniądze powinny pielęgnować takie stosunki partnerskie, które wykraczają poza typowe relacje z dostawcą sprzętu/usług. Usługodawcy powinni być w stanie przekazywać klientowi wiedzę fachową ze świata rzeczywistego oraz innowacje techniczne i udzielać ciągłego wsparcia.
Obecnie tysiące firm usiłuje sprzedawać którąś z wersji technologii sztucznej inteligencji (AI) oraz IIoT. Tak więc podczas podejmowania decyzji o wyborze firmy partnerskiej należy być świadomym, że w pewnych kwestiach technologie te różnią się od siebie.
Należy więc znaleźć odpowiedzi na następujące pytania. Czy te różne technologie i funkcjonalności pasują do jakiejś szerszej, spójnej wizji? Czy dana firma stworzyła w przeszłości coś, co nie wychodziło naprzeciw potrzebom klienta? Czy rozpoczyna działania od technologii, czy od doświadczenia klienta (customer experience)?
Inne kluczowe pytania, na które należy znaleźć odpowiedź przed wyborem partnera do wdrażania technologii IIoT są następujące (rys. 5):
- Czy ich wizja jest zgodna z naszą?
- Czy posiadają oni doświadczenie w skutecznym wdrażaniu projektów w innych firmach?
- Czy działają długo w branży i są stabilni?
- Jak wygląda ich mapa drogowa?
Teraz już wiadomo, czemu niektóre programy pilotażowe IIoT nie przyniosą sukcesu i dlaczego należy posiadać pewne strategie, by nasz plan osiągnął sukces.
Brian Harrison jest głównym specjalistą od technologii IIoT w przemyśle w firmie Fluke Reliability, będącej oddziałem Fluke Corp. Jest certyfikowanym liderem niezawodności i posiada ponad 10 lat doświadczenia w zarządzaniu zasobami przedsiębiorstw.
