Zacieranie różnic między PLC a DCS

Czy systemy hybrydowe są najlepszym rozwiązaniem dla twojej produkcji?

Jeśli pracujesz w rafinerii lub fabryce chemicznej, jest duża szansa, że procesy produkcyjne w twoim zakładzie są sterowane bezpośrednio przez rozproszony system sterowania. Duże zakłady, tradycyjnie zwane ciężką chemią lub mające hybrydową produkcję, które pracują cyklicznie procesowo lub mają produkcję procesową i dyskretną – są tymi, które najbardziej wykorzystują sterowniki DCS.

Produkcja papiernicza jest uważana za proces ciągły, ale DCS jest stosowany po stronie mokrej, a PLC sterują suchą stroną procesu

Procesy ciągłe są zmienne. Zmienność materiałów, warunków otoczenia i środowiska, ograniczenia właściwości wyposażenia – to tylko niektóre elementy związane z właściwościami mającymi wpływ na zmienność procesów ciągłych i semiciągłych/wsadowych. Są także inne ograniczenia, takie jak kontrola regulatora (państwowego), wymagania produkcyjne, klimat biznesowy, warunki rynkowe, zmienianie produktów, doświadczenie operatorów, mające wpływ na efektywność, wydajność i rentowność dzisiejszego przemysłu procesowego.

Tradycyjnie DCS były przede wszystkim używane w przemyśle procesowym, jak przemysł petrochemiczny, produkcja i transport gazu, rafinerie, procesy chemiczne, produkcja żywności i napojów, produkcja energii, oczyszczanie wody, przemysł papierniczy, a także oczyszczanie pokopalniane, metalurgia. PLC są głównie używane w produkcji dyskretnej, jak przemysł motoryzacyjny, montaż elektroniczny, butelkowanie, produkcja części maszyn, przesyłanie i sortowanie taśmowe, w ruchomych urządzeniach przesuwnych.

W niektórych jednak zastosowaniach, jak przetwarzanie żywności i napojów, produkcja farmaceutyków i butelkowanie, używane są obie techniki – takie systemy sterowania określane są jako hybrydowe. W przetwórstwie żywności i napojów oraz butelkowaniu wykorzystuje się zarówno działania procesowe, jak i dyskretne.

Autor: Jack Smith, Plant Engineering, USA