Po pierwsze zdecydowana większość użytkowników montuje siłowniki w liniach, gdzie ciśnienie wynosi 10 barów – jest to oczywiście dopuszczalne. Prawidłowo powinno się stosować 6,3 bara.
Ważnym czynnikiem jest czystość powietrza, dlatego powinno być oczyszczone do min. 5 μm i oczywiście osuszone.
Z idealnym układem mamy do czynienia wtedy, gdy jego częścią jest stacja przygotowania sprężonego powietrza zamontowana tuż przed maszyną, tak by oczyszczone powietrze miało krótszą drogę do pokonania. Sprężone powietrze powinno być lekko smarowane, co zmniejszy tarcia wewnętrzne uszczelnień. Istotne jest również to, aby siłownik był dobrze dobrany do danej aplikacji (najtańszy nie równa się najlepszy), dlatego na rynku jest dostępnych tak dużo różnych modeli.
Jeżeli mamy do czynienia z klasyczną aplikacją, możemy stosować siłowniki o standardowych parametrach, jeśli natomiast siłownik pracuje w ciężkich warunkach, np. o dużym zapyleniu, możemy zastosować droższe rozwiązania, np. siłowniki ze zgarniaczem.
Autor: Dariusz Pachura, Doradca ds. Technicznych, Pneumat System
